woensdag 26 december 2018

The angels of East Africa

Deze titel vind ik passender als "Machine Gun Preacher."
Deze film draait op NETFLIX.
Een waargebeurd verhaal, en het werk gaat daar gewoon door.
Een film die je terugbrengt naar een realiteit,
Een verhaal met een boodschap
Een leven dat laat zien wat zij doen: 
Jezus liefde doorgeven!

De film vertelt het verhaal van Childers en zijn inspanningen de kinderen van Zuid-Soedan te beschermen tegen de gruwelijkheden van de LRA.

De film is een adaptatie van Childers' memoires "Another Man's War".
De film begint met een scène in Zuid-Soedan, alwaar de LRA een dorp aanvalt. Deze openingsscène wordt later in de film in context geplaatst. Dhr. Childers was een alcohol- en drugsverslaafde motorrijder uit Pennsylvania. Na zijn vrijlating uit de gevangenis ontdekt hij dat zijn vrouw haar baan als stripper heeft opgezegd omdat ze zich heeft bekeerd en Jezus heeft aangenomen. Uiteindelijk haalt zijn vrouw hem over om met haar naar de kerk te gaan, waarna ook hij zich bekeerd en Jezus gaat volgen.
 Als hij later als missionaris in Oeganda is om huizen voor vluchtelingen te bouwen is, vraagt hij een van de SPLA-soldaten of hij hem mee wil nemen op een reis naar het noorden, naar Soedan. De soldaat waarschuwt hem dat dit een oorlogsgebied is, maar nadat Sam aandringt gaan ze. Ze komen aan bij een ziekenhuistent in Soedan. Terwijl zijn vriend zich afwendt voor een gesprek, wordt Sam door een roodharige vrouwelijke dokter gevraagd te helpen een Soedanese vrouw zonder lippen op de onderzoekstafel te tillen. Die nacht horen ze stemmen buiten, terwijl ze in het humanitaire hulpkamp op bed liggen. Als Sam en de soldaat naar buiten kijken zien ze grote hoeveelheden Soedanese kinderen naar binnen stormen om bij het gebouw de nacht door te brengen.

De soldaat legt uit dat hun ouders hen hiernaartoe sturen om te slapen omdat het veiliger is dan in hun eigen dorp. Sam wekt de kinderen en laat ze in zijn kamer slapen. De volgende dag volgen ze de kinderen op hun terugweg naar hun dorp, waar ze tot de ontdekking komen dat het dorp is platgebrand door de LRA, die ook hun ouders heeft vermoord. Een van de kinderen rent achter zijn hond aan, stapt op een landmijn en komt om. Dit alles drijft Sam ertoe een weeshuis voor de kinderen van Zuid-Soedan te bouwen. Nadat het weeshuis is voltooid wordt het 's nachts door de LRA aangevallen en tot de grond toe afgebrand. Sam legt telefonisch aan zijn vrouw thuis de situatie uit, en geeft aan het op te geven. Ze herinnert hem eraan dat de weeskinderen wel slechter dingen hebben meegemaakt en het desondanks niet hebben opgegeven. Ze spoort hem aan het niet op te geven en het weeshuis opnieuw op te bouwen.
Op een gegeven avond nadat het weeshuis is herbouwd, worden Sam en zijn vrienden van de SPLA onderweg aangevallen door de LRA. Ze weten het kleine groepje LRA-soldaten af te schudden. Ze komen hierbij een grote groep Soedanese kinderen tegen die zich in een greppel niet ver van de weg hebben verschanst. Omdat ze niet al deze kinderen in één keer mee kunnen nemen kiest Sam ervoor in ieder geval die kinderen mee te nemen die aandacht van een arts benodigen. Als hij zo snel als hij kan weer terugkomt om de andere kinderen op te halen, treft hij de andere kinderen dood aan, verbrand door de LRA. Dit alles leidt hem ertoe gewapende aanvallen te gaan doen om kinderen uit de klauwen van de LRA te redden.

In de aftiteling zijn zwart-witbeelden opgenomen van de echte Sam Childers, zijn vrouw, zijn dochter en zijn weeshuis in Soedan. Na de foto's volgt een korte zwart-witfilm waarin Sam vertelt over zijn werk.

Opnieuw een film, die mij diep raakt.
Ik ben benieuwd wat het met jou doet.

dinsdag 25 december 2018

Lion


Lion vertelt het verhaal van de Indiase jongen Saroo Brierley.
Heb je deze film gezien?

Het is een prachtig waargebeurd verhaal....
KLIK HIER voor de trailer... 

De Indiase jongen Saroo Brierley raakt op vijfjarige leeftijd in Khandwa gescheiden van zijn broer Guddu, die moest werken, op een treinstation. Zijn moeder is analfabeet en erg arm. Zij voorziet in haar levensonderhoud door het sjouwen van stenen.

Saroo stapt in een lege trein die wegrijdt en komt terecht in Calcutta, waar hij de taal niet kent. Hij blijft in leven door onder andere op een vuilnisbelt zijn kostje bij elkaar te zoeken en slaapt op straat. Als hij van een vriendelijke vrouw hulp krijgt, blijkt haar partner ook niet veel goeds in de zin te hebben met het mooie jongetje Saroo. Saroo vlucht weg.
Hij komt uiteindelijk terecht in een soort weeshuis. Vandaaruit wordt hij geadopteerd door een Australisch echtpaar, dat later nog een ander kind uit India adopteert. Deze broer van Saroo, Mantosh, ontwikkelt zich niet goed en raakt aan de drugs.

Saroo doet goed zijn best en wordt een succesvolle student. Hij gaat naar Melbourne. Op een avond bij vrienden wordt Indiaas gegeten. Saroo ziet daar een bepaalde gefrituurde, knalrode, lekkernij uit zijn vroege jeugd. Hij herkent het en allerlei beelden komen terug, onder andere van het treinstation waar hij zijn broertje is kwijtgeraakt. Hij gaat zich verdiepen in zijn afkomst en wil weten waar hij vandaan komt. Dit wordt een ware obsessie voor hem waardoor het misloopt met zijn vriendin. Saroo zoekt op Google Earth naar beelden om zijn geboorteplaats terug te vinden. Uiteindelijk lukt hem dat en vindt hij zijn moeder terug, die altijd op hem gewacht heeft.

Aan het eind van de film wordt de reden van de titel, Lion, pas duidelijk. Saroo kwam er bij de ontmoeting met zijn moeder achter dat hij zijn naam niet goed uitgesproken had. Zijn naam luidde Sheru, een woord dat "leeuw" betekent in het Hindi. 


Het heeft mijn hart geraakt. 
Gods hart, 
Gods liefde voor dit land en deze verdwaalde kinderen.
Bid mee voor dit land!
Meer info:
https://www.opendoors.nl/een-voor-india